Җан тартмаса, кан тарта (ХИКӘЯ)
Иртәнге азанны әйтеп кайткач, Габдулла бабай печән чабарга китте. Ул һәрвакыт шулай берүзе, таң әтәчләре уянган вакытта, чалгысын тотып, су буендагы зур аланга төшә. Матур чиккән түбәтәен, әтисеннән калган ак күлмәген, кара чалбарын һәм оекбаш белән галошларын киеп куйгач, чын татар егетенә охшап китә. Әйе, нәкъ егеткә! Чөнки аның бәдәнендәге көч көннән-көн арта гына бара.