Бәхетле булырмын дип белмәдем

автор, 6 март 2017 - 06:02

1197

Алар белән физик мөмкинлекләре чикләнгән хатын-кызлар өчен уздырыла торган "Татарстан энҗесе" конкурсында танышкан идек. Гадәттәгечә, бәйге башланганчы, катнашучылар белән аралашып алдык. Менә шул вакытта бер читтә утыручы ханымга күзем төште. Янәшәсендә бер ир-ат та бөтерелә. Ир кеше тиз-тиз әлеге ханымның өстен-башын рәтли башлады. Конкурс башлангач та, гел шул парны күзәтеп...

Әлеге икәүдән, әйтерсең, бар залга ниндидер җылылык бөркелә кебек. Ә алар сәхнәгә менгәч, тамашачы тынып калды. Бер-берсенә булган җылы караш күңел түренә үтеп кергәндәй булды. "Иң креатив энҗе" исеменә лаек булган Елена Назарова иде ул. Янәшәсендә ире Андрей икән. Алар икесе дә ДЦП диагнозы белән туган. Аяк-кулларына, хәрәкәтләнүләренә зыян килгән. "Гаилә кору турында уйламый да идем. Дус кызым булачак ирем белән таныштырды. 1995 ел иде бу. Ике ел очрашып йөргәннән соң өйләнешергә булдык. Бер елдан, бәхетебезне түгәрәкләп, кызыбыз дөньяга килде. Бу вакытта миннән дә бәхетле кеше юк иде. Гаиләле булдым, сау-сәламәт бала таптым",- дип сөйли Лена.

Бала тугач, алар үз авырулары турында оныта. Бар тормышларын кызларына багышлыйлар. Аның һәр яңа һөнәренә сөенеп, шатланалар. Билгеле, бала үстергәндә йокысыз төннәр дә була. Әмма Лена бирешми, иренә - ышанычлы хатын, кызына яхшы әни булыр өчен бик тырыша. Буш вакыты булса, тәмле итеп ризык әзерли.

Кызларының үскәнен сизми дә калалар. Лена белән Андрей аның янына бер малай алып кайту турында хыяллана башлыйлар. Әмма егетне тиз генә сөя алмыйлар әле. Ниһаять, 2006 елда Лена карынында ир бала йөрткәнен белә. Гаилә бу шатлыкка сөенеп бетә алмый. Ул чакта инвалидларның футбол командасында тренер булып эшләүче Андрейның түбәсе күккә тия! Табиблар бала тапмаска кушса да, Лена, сәламәтлеген куркыныч астына куеп, малай алып кайта.

- Беркайчан да күңелне төшермәскә кирәк. Мин үзем дә спортны яратам. Җиңел атлетика белән шөгыльләндем. Ярышларда гел җиңү яулап килдем. Авыру мин дип мышкылдап йөрмәү, күңелне төшермәү ярдәм итте. Кайчандыр мин балалар сөю турында хыяллана да алмый идем. Язмышыма рәхмәтлемен. Бер дигән ирне очраттым. Ул минем өчен барысына әзер. Күңелемне төшерми, юк-бар сүзләр әйтеп рәнҗетми,- ди Лена. - Коляскада утыручыларның биегәнен карарга яратам. Тормышта төрле вакытлар була. Кайчак рәнҗетеп тә куялар. Әмма мин андыйларны, киресенчә, үзләрен кызганам, аларга ачу сакламыйм. Сынмас өчен зур сабырлык кирәк. Янәшәмдәге дусларым, буй җиткән кызым, шахматта гел алдынгы урыннар алып торучы улым сөендерә. Бәхет өчен тагын ни кирәк?